ใครที่เลี้ยงหมาบางแก้วไว้เฝ้าบ้าน   คงรู้ดีว่า สุนัขพันธุ์นี้ของไทยเรานั้นแสนซนและฉลาด   ชอบเล่นน้ำและคว่ำชาม    เลยต้องหาวิธียึดชามไม่ให้มันคว่ำได้

โจทย์ข้อนี้   อาจมีทางแก้ได้หลายวิธี   ฝากเพื่อนๆลองคิดดูครับ

ทางแก้ที่ผมใช้  เป็นการหารีซอร์ส (Resource)  ซึ่งได้แก่ไอเดียจากกรงขังสุนัขที่เขาทำที่ยึดชามเป็นวงกลมแขวนไว้กับลวดตาข่ายข้างกรง   ก็เลยพยายามหาลวดมาใช้   แต่ไปพบรีซอร์สที่ไม่ได้ใช้ คือไม้แบดเก่าที่เสียแล้ว   เลยนำมาทุบให้พอยึดกับชามดังกระทู้ข้างล่าง

	เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ดัดนิสัยบางแก้ว โดย vichien b - เสาร์, 22 เมษายน 2006, 11:41AM
	ด็อตคอมชอบเอาเท้าคุ้ยน้ำ  แล้วคว่ำชาม  ตามนิสัยบางแก้ว ทำให้พี่ๆเดือดร้อน  หาน้ำกินไม่ได้ เลยเอาไม้แบดเก่าๆมา reuse ทำเป็นที่ยึดชาม  แต่มันก็เอาเท้าเข้าไปแช่  จนไม้งอ   เลยต้องเอากระถางเก่ามาเสริมแรง

http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=1708#15139

ผ่านมาเห็น post คำถามนี้ได้หลายวันแล้ว เลยลองนั่งคิดดู  ขอร่วมสนุกบ้างนะครับ

ต้องขอออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้เลี้ยงหมา รบกวนผู้รู้ทั้งหลายช่วย comment หรือทดลองด้วยครับ

สิ่งที่ต้องการคือ มีชามบรรจุน้ำให้หมากิน
สิ่งที่ไม่ต้องการ 1 คือ หมา (ใช้ขา) เล่นน้ำหกเลอะเทอะ
สิ่งที่ไม่ต้องการ 2 คือ หมาเอาขาคว่ำชาม

สำหรับข้อ 2 คงแก้ง่ายๆ โดยหาทางใช้ mechnaical lock ชามกับฐานเอาไว้
ดังนั้น เหลือปัญหาแค่ทำยังไงไม่ให้หมาเอาขาเล่นน้ำในชามได้

Idea 1
บังคับให้หมากินได้อย่างเดียว เล่นไม่ได้

ผมสังเกตดูหมาที่เดินผ่านไปผ่านมาหน้าบ้าน มันจะทำคอขนานกับพื้น หรือไม่ก็ก้มหน้าก้มตาดมไปเรื่อยๆ  ไม่ค่อยเดินเชิดหน้า  แต่พอมันยืนเฉยๆ ถึงค่อยเงยหน้ามองไปมา

ตามปกติ เราจะชอบเอาชามวางไว้ที่พื้น ซึ่งทำให้หมาใช้ขาแหย่ได้สบาย
idea ที่เสนอคือ ทำฐานวางชามให้สูงขึ้นเยอะๆ เวลาหมากินน้ำก็ไม่ต้องก้ม
คราวนี้ เวลามันจะเล่นน้ำ มันต้องยกขาและยกตัวขึ้น มันก็จะเจอไม้ตีหัวหมาเขกหัวเข้าให้ อดเล่นแล้ว

ทำไมมันขึ้นมา 2 ครั้งก็ไม่รู้  ช่วยลบคำตอบซ้ำให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ

ขอต่อเลยนะครับ

idea 2
ให้มีน้ำในชามเมื่อหมาจะกินน้ำเท่านั้น  ไม่ให้มีน้ำถ้าหมาจะเล่น

เนื่องจากหมาใช้ขาหน้าเล่นน้ำ ดังนั้นจึงเปลี่ยนประโยคบนเป็น
"ให้มีน้ำในชามเมื่อหมาจะกินน้ำเท่านั้น  ไม่ให้มีน้ำถ้าหมายกขาขึ้น"

ยกตัวอย่างพวกตู้กดน้ำใช้ขาเหยียบครับ

วิธีที่ 1 แบบหะรูหะรา เว่อร์สุดๆ
ให้ทำถังเก็บน้ำไว้ใต้ชาม เจาะรูก้นชามให้ drain ลงถัง  มีปั๊มจุ่มในถังดูดน้ำจากถังไปใส่ชาม ใช้ sensor เช่น photo หรือ limit switch detect ว่าขาหน้าหมาเหยียบพื้นอยู่หรือไม่  ถ้าเหยียบ pump จะ on ดูดน้ำเข้าชาม
ถ้าหมายกขาเล่นน้ำ pump off และน้ำ drain ลงถังหมด
อ้อ อย่าลืมทำท่อ overflow ในชามด้วย เผื่อหมาเหยียบค้าง กินน้ำไม่ทัน เดี๋ยวสำลัก

วิธีที่ 2 แบบ low tech
ใช้ลูกยาง ต่อท่อเข้าชามทางก้นชาม  ฝังลูกยางไว้ในตำแหน่ง/ระดับ ที่ขาหน้าหมาเหยียบเวลากินน้ำ  ใส่น้ำในลูกยาง

เวลาปกติ น้ำจะอยู่ในลูกยาง ไม่มีน้ำในชาม
พอหมามากินน้ำ หมาจะเหยียบลูกยาง ทำให้น้ำไหลเอ่อขึ้นไปบนชาม
ถ้าหมาเริ่มจะยกขาเล่นน้ำ น้ำก็จะถูกดูดกลับเข้าลูกยาง  อดเล่นอีกแล้ว

ฝากถามอาจารย์นิดนึงด้วยว่า วิธีคิดที่เสนอมันเกี่ยวกับ TRIZ บ้างไหม ยังไง  ตรงกับ 40 หลักการบ้างไหมครับ

ขอบคุณครับ   คุณนิยามปัญหา(Problem Formulation)ได้ดี  ไอเดียในการแก้ปัญหาก็น่าสนใจมากเลย

Idea 1 น่าจะเข้าข่ายเป็นการแก้ปัญหาความขัดแย้งเชิงเทคนิค ระหว่าง 33. ความสะดวกในการใช้(กินน้ำ)
กับ 30. ปัจจัยอันตรายซึ่งกระทำต่อวัตถุ(น้ำหก)

เมื่อไปเปิดตารางแมทริกซ์ความขัดแย้งที่ http://triz40.com/   ก็จะได้ข้อแนะนำให้ใช้แนวคิดของหลักการที่ 2,25,28,39  แต่แนวคิดของหลักการที่คุณใช้ น่าจะเป็น

10. การกระทำล่วงหน้า
11. การป้องกันล่วงหน้า

(อาจหาคู่ความขัดแย้งอื่นๆที่เหมาะสมกว่าก็ได้)

ส่วน idea 2
ให้มีน้ำในชามเมื่อหมาจะกินน้ำเท่านั้น  ไม่ให้มีน้ำถ้าหมาจะเล่น

เนื่องจากหมาใช้ขาหน้าเล่นน้ำ ดังนั้นจึงเปลี่ยนประโยคบนเป็น
"ให้มีน้ำในชามเมื่อหมาจะกินน้ำเท่านั้น  ไม่ให้มีน้ำถ้าหมายกขาขึ้น"

 น่าจะเข้าข่ายเป็นการแก้ปัญหาความขัดแย้งเชิงกายภาพ คือ ต้องการให้ในชามมีน้ำ และก็ไม่มีน้ำ ซึ่งอัลต์ชูลเลอร์ได้แนะนำวิธีแก้ปัญหาความแย้งเชิงกายภาพโดยใช้หลักการแห่งการแบ่งแยก  ซึ่งอาจแบ่งแยกได้ในเชิงเวลา สถานที่ ภาพรวม-ส่วนย่อย และแบ่งแยกตามเงื่อนไข

ไอเดียที่คุณเสนอ เรียกได้ว่า เป็นการแก้ปัญหาความแย้งเชิงกายภาพโดยใช้หลักการแห่งการแบ่งตามเงื่อนไข  เช่นเดียวกับ เข็มขัดนิรภัยของรถยนต์ที่ออกแบบให้ เวลาดึงมาใส่ จะลื่น   เวลารถชน จะฝืด

ขอบคุณอาจารย์มาก แต่ดูแล้วให้ใช้หลักการ 2,25,28,39 ยิ่งมึน ผมคงความสามารถไม่พอครับ
เห็นในโจทย์อาจารย์บอกว่ามี "หลาย" วิธี แสดงว่าแค่ 2 ยังไม่พอ วันนี้เลยมี idea มาให้อีกแล้ว

idea ที่ 3
ผมจะดูว่าการ "กิน" กับการ "เล่น" มี factor อะไรที่ต่างกันบ้าง
พบว่า หมากินน้ำโดยการใช้ลิ้น"เลีย"  แต่เล่นน้ำโดยใช้ขา"จุ่ม"
สิ่งที่ต่างกันอย่างนึงของน้ำที่ใช้เลีย กับจุ่ม "น่าจะ" เป็นความลึกของน้ำ
หมาเลียน้ำได้ไม่ว่าจะเป็นน้ำลึกหรือตื้นแค่เป็นฟิล์มบางๆ
แต่หมาจุ่มน้ำไม่ได้ถ้าน้ำตื้นมาก คงไม่มันส์
ดังนั้น idea นี้ จึงเสนอให้ใส่น้ำในชามระดับตื้นๆ ยิ่งตื้นยิ่งดีครับ
และถ้าคุณหมาไม่รังเกียจ ก็ให้ใช้ผ้าวางที่ก้นชาม ให้ซับน้ำ แล้วให้หมาเลียผ้าจากน้ำ

ปัญหาที่น่าจะตามมาก็คือน้ำหมดเร็ว
ก็เลยต้องคิดระบบที่เติมน้ำแบบรักษาระดับน้ำอัตโนมัติ
ขอเสนอวิธีง่ายๆประหยัดๆตามรูป
ใช้สวิทซ์ลูกลอยแบบต่อกับก็อกที่มีขายตามห้าง ตัวละไม่ถึงร้อย
ซ่อนส่วนถังน้ำ / ลูกลอย ไว้ให้ปลอดภัยจากคุณหมา

idea ที่ 4
ดูโทรทัศน์เห็นคอกเลี้ยงสัตว์ ก็เลยคิดได้
ทำคอกสูงๆ กั้นระหว่างหมากับชามน้ำ  ต้องสูงกว่าตัวหมานะ
แล้วเจาะรูให้ใหญ่แค่พอให้หมาเอาหัวลอดไปได้
กะดูตำแหน่งความสูงของรูให้ดี ให้หมาสามารถก้มไปกินน้ำได้
หมาคงไม่พยายามดิ้นรน เอาขาลอดรูข้ามไปจุ่มน้ำหรอกนะ คงทุลักทุเลน่าดู
ขออนุญาตไม่ post รูป น่าจะเห็นภาพ

จริงๆแล้ว ยังคิดได้อีก 2 วิธี แต่ตอนแรกไม่กล้าเสนอ กลัวโดนบรรดาคนรักหมารุมด่าครับ
1. หมาใช้"ขา"จุ่มน้ำดีนัก ก็ตัดขาทิ้งซะเลย
2. คิดว่าหมาจุ่มน้ำ เพราะมัน"เปียก"ดี ชอบเปียก  ดังนั้น ถ้าไม่ทำให้มันรู้สึกเปียก ก็คงไม่เล่น  จึงขอเสนอให้ใส่รองเท้าบูทให้หมา เวลาหมาจุ่มน้ำจะไม่รู้สึกเปียก เลยไม่มันส์ แล้วก็ไม่เล่นต่อ มันคงไปเล่นรองเท้าบูทแทน

ชักเบื่อโจทย์ข้อนี้แล้วครับ ขอหยุดเสนอ idea เพี้ยนๆ (แต่ผมเชื่อว่ามัน work นะ) เพียงแค่นี้ 
ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับกระบวนการของ Triz แค่ไหน
แต่ทุก idea ผมพยายามบอกที่มาที่ไป และการมองโจทย์ในรูปแบบอื่น
รวมทั้งการมองสิ่งที่อยู่รอบตัว หรือไม่น่าเกี่ยวข้องมาร่วมใช้เป็น solution

ขอเสนอนิดนึงในฐานะผู้สนใจคนนึงว่า ไม่อยากให้จบการตอบปัญหาด้วยการบอกว่าใช้หลักการข้อนั้นข้อนี้สิ หรือบอกว่าลองใช้วิธีคิดวิธีนี้ คิดดูสิ
เพราะบางครั้ง การหา solution ที่ "practical" ต่อจากนั้นมันยากยิ่งกว่าอีก  (ย้ำ practical นะครับ ต้องคิดแล้วว่าน่าเป็นไปได้ มีเหตุมีผล)
พอไม่เห็น solution เลยไม่เข้าใจ และไม่สนใจอีก เลยไม่เกิดประโยชน์
เวลาผมอ่านหนังสือ / website เกี่ยวกับ TRIZ หรือเรื่อง idea สร้างสรรค์อื่นๆ ผมชอบดูที่ตัวอย่างมากกว่า เพราะมันสนุกดี และซึมซับได้ง่าย
ผมคิดว่า ถ้าท่านสมาชิกลองไปต่ออีกนิด โดยเสนอเป็น solution ง่ายๆ เยอะๆ และ"คาดไม่ถึง" (ว่ามีวิธีนี้ด้วย ทำไมมันง่ายอย่างนี้ เส้นผมบังภูเขา เป็นต้น) แล้วอธิบายว่ามันเกี่ยวกับ TRIZ ยังไง น่าจะสร้างแรงจูงใจ และทักษะ/ประสพการณ์ได้ดีขึ้น

ไว้ว่างๆ จะขอตั้งโจทย์ถามบ้าง หวังว่าคงมีคนร่วมสนุกเยอะๆนะครับ

ขอบคุณครับ
วิสัน

ขอบคุณอีกครั้งครับ

ผมคิดว่าแนวทางการแก้ปัญหาของคุณวิสันที่พยายามเอาระบบควบคุมมาใช้  ถูกต้องแล้วครับ

ใน 40 หลักการของ TRIZ   ก็มีอยู่ข้อหนึ่งที่แนะให้ใช้วิธีการของ 23. การป้อนกลับ(Feed-back control)

สิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือ  แนวทางการแก้ปัญหานั้น จะต้องไม่เป็นการถอยหลังเข้าคลอง   จะต้องไปในทิศทางเดียวกันกับวิวัฒนาการของระบบเทคโนโลยี ซึ่งอัลต์ชูลเลอร์ได้วิเคราะห์จากสิทธิบัตรหลายล้านฉบับ  แล้วกำหนดเป็นกฏของวิวัฒนาการของระบบเทคโนโลยี ไว้ 8 แนวทาง คือ
1 Stages of Evolution of a Technological System
2 Evolution Toward Increased Ideality
3 Non-Uniform Development of System Elements
4 Evolution Toward Increased Dynamism and Controllability
5 Increased Complexity followed by Simplification
6 Evolution with Matching and Mismatching Elements
7 Evolution Toward Micro-Levels and Increased Use of Fields
8 Evolution Toward Decreased Human Involvement
(http://www.bangkaew.org/elearning/mod/forum/discuss.php?d=10)

ไอเดียของคุณวิสันสอดคล้องกับข้อ 4 Evolution Toward Increased Dynamism and Controllability   แต่ต้องดูว่าขัดแย้งกับข้ออื่นหรือเปล่า

เวลานำ TRIZ ไปใช้งานจริงๆ   เราจะพยายาม generate ideas ออกมาให้มากๆโดยใช้เครื่องมือต่างๆรวมทั้งกฏของวิวัฒนาการของระบบเทคโนโลยี  แล้วนำมาผสมผสานเข้ากับไอเดียอื่นๆ(รีซอร์ซ)ที่มีอยู่   ไอเดียไหนติดขัดมีปัญหาตามมา (Secondary problem)  เราก็จะใช้วิธีการของ TRIZ  generate ideas เพื่อหาทางแก้ปัญหาอีกรอบหนึ่ง   วนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้ Solution ที่เหมาะสม  และขายได้ในท้องตลาด

ข้อนี้อาจจะหา Solution ที่เหมาะสมยากหน่อย   แต่อย่างข้อ การแก้ปัญหาทางเทคนิคที่เกิดขึ้นในบ้าน ตอนที่ 1. อ่างล้างมือเจ้ากรรม  ก็ไม่นึกว่าจะมีใครคิดเหมือนเรา(หรือเราบังเอิญคิดเหมือนเขาก็ไม่รู้)   นำไปทำขายเป็นท่อย่นเอนกประสงค์ใช้สำหรับอ่างล้างมือ ซิงค์ล้างจาน

เดือนกันยาปีนี้   จะเชิญผู้เชี่ยวชาญญี่ปุ่นมาทำ workshop training ในเรื่อง TRIZ for Product Planning and Development   เดี๋ยวจะมีรายละเอียดมาให้    ใครสนใจ  ก็เตรียมทำตัวว่างๆนะครับ  หลักสูตร 4 วัน  26-29 กันยา  ราคามิตรภาพตามแบบฉบับของ สสท.  จะได้ลองนำความรู้ที่ได้มาตั้งโจทย์แล้วฝึกซ้อมกันดู

ใครรู้วิธีแก้ไข encoding ข้างล่างนี้  ให้อ่านออกบ้าง    ย้ายมาจากเซิร์ฟเวอร์ ที่เป็นรหัส latin1_swedish_ci

àÃ×èͧ¡ÒõѴ¢ÒÊعѢ·ÕèàʹÍäÍà´ÕÂÁÒ áÁéÇèҿѧ´ÙâË´Êѡ˹èÍ áµè¡çÁÕÊÒÃÐáÅФÇÒÁËÁÒÂὧÍÂÙèã¹µÑÇ ÊÍ´¤Åéͧ¡Ñº¡¯¢Í§ÇÔÇѲ¹Ò¡ÒâͧÃкºà·¤â¹âÅÂÕ ã¹¢éÍ 2 Evolution Toward Increased Ideality

¤ÇÒÁà»ç¹ÍØ´Á¤µÔ (Ideality / Ideal Final Result)
¾Ñ²¹Ò¡Òâͧ¡ÒÃÃкºà·¤â¹âÅÂÕ¨ÐÁÕ·ÔÈ·Ò§·ÕèÁØè§ä»ÊÙè¤ÇÒÁà»ç¹ÍØ´Á¤µÔ
Ãкºã¹ÍØ´Á¤µÔ¨ÐäÁèÁջѨ¨Ñ·Õèà»ç¹Åº ¹Ñ蹤×ÍäÁèÁÕÃкº¡ç·Ó§Ò¹ä´é

¡ÒÃá¡é»Ñ­ËÒã¹àªÔ§ÍØ´Á¤µÔ ¡ÅèÒÇä´éÇèÒ à»ç¹¡ÒÃá¡é»Ñ­ËÒâ´ÂäÁèä´é ä»à¾ÔèÁ»Ñ¨¨Ñ·Õèà»ç¹Åº áµèÊÒÁÒöÊÃéÒ§ÍÃö»ÃÐ⪹ìä´éµÒÁµéͧ¡Òà (http://www.trizthailand.com/elearning/course/view.php?id=7)

ã¹·Õè¹Õé Function ·Õèµéͧ¡Òä×Í ãËéËÁÒ¡Ô¹¹éÓ »Ñ¨¨Ñ·Õèà¡ÕèÂÇ¢éͧâ´ÂµÃ§ ¤×Í ¹éÓ ¡Ñº »Ò¡ËÁÒ »Ñ¨¨ÑÂÍ×è¹æ àªè¹ ªÒÁ ËÃ×Í ¢ÒËÁÒ à»ç¹à¾Õ§Êèǹ·ÕèÃͧÃѺÃкº¡Ò÷ӧҹÍÂÙèà·èÒ¹Ñé¹ ¶éÒÊÒÁÒöµÑ´»Ñ¨¨Ñ·ÕèÃͧÃѺÃкº¡Ò÷ӧҹÍÂÙè â´Â·ÕèÃкº¡çÂѧÊÒÁÒö·Ó§Ò¹ä´é áÊ´§ÇèÒ ÃкºàÃÒÁÕ·ÔÈ·Ò§·ÕèÁØè§ä»ÊÙè¤ÇÒÁà»ç¹ÍØ´Á¤µÔ ´Ñ§µÑÇÍÂèÒ§ »Ñ­ËÒªÔé¹·´Êͺã¹ÀÒª¹ÐºÃèعéӡô

àÃÒàÍÒªÔé¹·´ÊͺÁÒ·Óà»ç¹ÀÒª¹ÐºÃèØàÊÕÂàÅ Ãкº¡çÂѧ·Ó§Ò¹ä´é

¡ÒõѴ¢ÒËÁÒ à¾×èÍ»éͧ¡Ñ¹äÁèãËéà¡Ô´¼Åź·ÕèäÁèµéͧ¡ÒÃ(Harmful Effect) áÁé¨Ð·ÓãËéÃкºàÃÒÁÕ·ÔÈ·Ò§·ÕèÁØè§ä»ÊÙè¤ÇÒÁà»ç¹ÍØ´Á¤µÔ áµè¡çÍÒ¨·ÓãËéÃкºàÊÕÂËÒÂä´é à¾ÃÒÐàÃÒ¤§äÁèÊÒÁÒöá¡¢ÒÍÍ¡¨Ò¡»Ò¡ËÁÒä´é

ÊÔ觷Õè¾Íãªéà»ç¹á¹Ç·Ò§ä´é¤×Í ·ÓÍÂèÒ§äà ãËéËÁÒ¡Ô¹¹éÓ â´ÂäÁèµéͧÁÕÀÒª¹ÐÃͧÃѺ(ãËé¢ÒËÁÒÁÒ¤ÇèÓä´é)

รู้คำตอบแล้วครับ   บังเอิญเห็นว่า  ถ้าเราตั้งเมนูขวาบนเลือกภาษาเป็นอังกฤษ   จะได้ตัวยึกยือคล้ายกัน   ก็เลยตัดไปแปะไว้ในความเห็นข้างบน   แล้วลองเปลี่ยน encoding ที่ View    ก็จะอ่านภาษาไทยได้ดังนี้

เรื่องการตัดขาสุนัขที่เสนอไอเดียมา แม้ว่าฟังดูโหดสักหน่อย แต่ก็มีสาระและความหมายแฝงอยู่ในตัว สอดคล้องกับกฏของวิวัฒนาการของระบบเทคโนโลยี ในข้อ 2 Evolution Toward Increased Ideality

ความเป็นอุดมคติ (Ideality / Ideal Final Result)
พัฒนาการของการระบบเทคโนโลยีจะมีทิศทางที่มุ่งไปสู่ความเป็นอุดมคติ
ระบบในอุดมคติจะไม่มีปัจจัยที่เป็นลบ นั่นคือไม่มีระบบก็ทำงานได้

การแก้ปั­หาในเชิงอุดมคติ กล่าวได้ว่า เป็นการแก้ปั­หาโดยไม่ได้ ไปเพิ่มปัจจัยที่เป็นลบ แต่สามารถสร้างอรรถประโยชน์ได้ตามต้องการ (http://www.trizthailand.com/elearning/course/view.php?id=7)

ในที่นี้ Function ที่ต้องการคือ ให้หมากินน้ำ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องโดยตรง คือ น้ำ กับ ปากหมา ปัจจัยอื่นๆ เช่น ชาม หรือ ขาหมา เป็นเพียงส่วนที่รองรับระบบการทำงานอยู่เท่านั้น ถ้าสามารถตัดปัจจัยที่รองรับระบบการทำงานอยู่ โดยที่ระบบก็ยังสามารถทำงานได้ แสดงว่า ระบบเรามีทิศทางที่มุ่งไปสู่ความเป็นอุดมคติ ดังตัวอย่าง ปั­หาชิ้นทดสอบในภาชนะบรรจุน้ำกรด

เราเอาชิ้นทดสอบมาทำเป็นภาชนะบรรจุเสียเลย ระบบก็ยังทำงานได้

การตัดขาหมา เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดผลลบที่ไม่ต้องการ(Harmful Effect) แม้จะทำให้ระบบเรามีทิศทางที่มุ่งไปสู่ความเป็นอุดมคติ แต่ก็อาจทำให้ระบบเสียหายได้ เพราะเราคงไม่สามารถแยกขาออกจากปากหมาได้

สิ่งที่พอใช้เป็นแนวทางได้คือ ทำอย่างไร ให้หมากินน้ำ โดยไม่ต้องมีภาชนะรองรับ(ให้ขาหมามาคว่ำได้)

ลองนึกดูแล้ว  ให้หมากินน้ำ โดยไม่ต้องมีภาชนะรองรับ(ให้ขาหมามาคว่ำได้)   ก็อาจต่อเป็นท่อประปามา   ตรงปลายท่อก็ทำเป็นวาล์วลูกบอลล์แบบที่ให้หมาเอาลิ้นดัน  ก็มีน้ำไหลออกมาเข้าปากหมาโดยตรงโดยไม่ต้องมีภาชนะรองรับ   แบบเดียวกับที่เขาเอาน้ำใส่ขวดปิดจุกคว่ำเกี่ยวไว้ข้างกรงให้ลูกหมาเลียจุกแล้วน้ำจะไหลออกมาเอง   หยุดเลียน้ำก็หยุดไหล

แต่ไม่มีเวลาไปทำตามที่คิด     เลยใช้วิธีง่ายๆตามรูป
ฟังค์ชันของระบบนี้ คือ  ให้หมากินน้ำ โดยไม่ให้ขาหมามาคว่ำได้   ดังนั้นก็เลยใช้อ่างขนาดใหญ่และหนักพอประมาณมาใส่น้ำ   แค่นี้หมามันก็ไม่มีทางคว่ำอ่างได้   เพราะอ่างมันหนักโดยไม่ต้องมีอะไรมายึดเกี่ยว     เข้ากับหลักการ Self Service

แม้ว่ามันจะเอาขาลงไปพุ้ยน้ำเล่น   ก็ไม่ทำให้ฟังค์ชันหลักของระบบต้องเสียไป   ตราบใดที่มีน้ำให้หมากิน

แต่ปัญหาที่ตามมาคือ  ถ้าอ่างใหญ่ไปหน่อย   มันอาจลงไปนอนเล่นจนปอดบวมตายได้    ต้องใช้อ่างที่หนัก  แต่ไม่ใหญ่เกินไป